Opis: Maa: Reżyseria: Aranyo Anawer. Z Pori Moni, Azadem Abul Kalamem, Farzaną Chobi, Shilpi Sharkar Apu. Film Maa (Matka) powstał w oparciu o prawdziwe wydarzenie, które miało miejsce w pewnej wiosce w 1971 roku, podczas wojny o wyzwolenie Bangladeszu. Na samym początku filmu - ksiądz próbuje zmusić niewinną nastolatkę do poślubienia psa. W ramach wyjaśnienia ksiądz opowiada wszystkim, że dziewczyna ma liczne grzechy. Aby pozbyć się tych grzechów, konieczne jest małżeństwo. Doktor Gopendro Lal Barua ratuje dziewczynę z tej tragicznej sytuacji. Historia zaczyna się od ukazania strasznych przesądów hinduizmu, buddyzmu i islamu. Film ujawnił, że takie przekonania były powszechne we wschodnim Pakistanie przed wojną wyzwoleńczą. Porzucając lukratywną pracę w Karachi i Dhace, mieszka w rodzinnym mieście tylko dlatego, że nie ma tu placówki medycznej. Świadczenie usług medycznych mieszkańcom swojej wioski stało się teraz jego jedyną religią. Fabuła kręci się wokół narodzin, choroby i śmierci dziecka Beenapani Barua, synowej doktora Gopendry Lal Barua. W domu syna doktora Gopendry Lal Barua, Mrinal Kanti Barua i synowej Beenapani Barua, urodziło się dziecko. To był koniec lat 70-tych. Kiedy dziecko miało sześć miesięcy, w całym kraju rozpoczęła się wojna wyzwoleńcza – dziecko nagle zachorowało. W pewnym stadium choroby nie miał już przytomności. Wszyscy myśleli, że dziecko zmarło. Doktor Gopendra Lal Barua, który leczy wszystkich mieszkańców całej wioski, został przetrzymywany w pakistańskim obozie wojskowym, gdy jego własny wnuk zachorował. Nadal tam był, gdy dowiedział się, że jego wnuk zmarł bez uzyskania pomocy medycznej. Uzyskał warunkowe zwolnienie z obozu wojskowego. Kiedy wrócił do domu, okazało się, że zostały już przygotowane wszystkie przygotowania do pochówku dziecka. Ale matka dziecka, jego synowa Beena, przylega do nieprzytomnego ciała dziecka. I oświadczyła wszystkim, że jej dziecko nie umarło. W żadnym wypadku nie wypuści dziecka ze swoich rąk. Morale Beeny wzrasta po spotkaniu z teściem, a ona odzyskuje siły w organizmie. Beena każe teściowi sprawdzić, czy jej dziecko nie żyje. Doktor Gopendra Lal Barua przygotowuje zastrzyk, ale go nie wstrzykuje. Bezradny poinformował także, że dziecko naprawdę nie żyje. Ale Beena nie chce zaakceptować rzeczywistości. Beena zaczęła się buntować. Wypycha wszystkich z domu i po raz kolejny oświadcza, że ​​jej dziecko nie umarło. Nie ma mowy, żeby pozwoliła pochować swoje dziecko pod ziemią. Powodem było to, że bezmyślne dziecko nie mogłoby żyć pod ziemią bez matki. Mija kilka dni. Jest świt. I znowu wschodzi słońce. Matka nie wypuszcza dziecka z ramion. W pewnym momencie mieszkańcy całej okolicy wspólnie zdecydowali, że nie można tak trzymać w domu martwych dzieci. Jeśli tak się stanie, ciało dziecka zacznie gnić – będzie wydzielał się nieprzyjemny zapach. Więc wszyscy odebrali dziecko matce i zaczęli przygotowywać się do ponownego pochówku dziecka. Tuż przed końcem przygotowań Beena rzuca się na dziecko i porywa je. Nagle dziecko zaczyna płakać.